icon-loading
คาราบาว

คอร์ด ลุงขี้เมา คาราบาว

15 ก.ย. 2567 | ยอดเข้าชม 604

A

INTRO : AmG ( 4 Times )

F |E7 |Am G |Am G |F |E7

อุทาหรณ์Amของคนรุ่นเก่าC มีชายชราDmเป็นคนขี้เมาG

งานการไม่ทําFแกกินแต่เหล้า กินตั้งแต่เช้าE7 ทุกวี่วันAm      G


เหตุAmการณ์ผันแปรให้แบมือขอทานC

ร่อนเร่พเนจรDmแหล่งที่คนพลุกพล่านG

ร่างกายซูบโซFผิวตัวดํากร้าน ตัวสั่นสะท้านE7

เพราะพิษสุราเรื้อรังAm


เมื่อครั้งยังหนุ่มFแกเคยทํานา มุ่งเอาหลังสู้ฟ้าG

ปลูกข้าวให้คนกินAm

หนี้สินล้นตัวFเพราะมัวแต่ทํานา ไม่เคยเรียนรู้วิชาG

ที่นาก็หลุดลอยAm      G         Am      G


มาAmเป็นจับกังที่แบกหามวันยังคํ่าC

เหน็ดเหนื่อยแทบตายDmได้แต่ค่าแรงตํ่าตํ่าG

แกเป็นคนจนF ที่เสียเปรียบเป็นประจํา

กลํ้ากลืนความชอกชํ้าE7 ถ้าไม่ทําก็อดกินAm      G


ในยามAmจะกินไม่เคยเต็มอิ่มC

ในยามจะนอนDmไม่เคยเต็มตื่นG

หลับลงคราวใดFฝันร้ายทุกคืน

สร้างความขมขื่นE7 จนจิตใจอ่อนแอAm


ยามเจ็บไข้F ร่างกายสั่นสะท้าน

เพราะต้องใช้แรงงานG ยิ่งกว่าใช้แรงวัวAm

คนทุกคนFต้องทํางานเหมือนควาย

แต่หนี้สินยังมากมายG เกิดเป็นควายดีกว่าคน

INSTRU : Am |F |E7      (4 Times)

หมดสิ้นปัญญาAmของชาวนาบ้านนอกC

ร่อนเร่เข้ามาDmเป็นจับกังในบางกอกG

สูญสิ้นราคาFพอแก่ชราหัวหงอก

หาทางออกสุดท้ายE7 ด้วยสุราเมรัยAm      G


กินAmเหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเก่าC

หาเงินมาได้Dmก็เอาไปกินเหล้าG

มันกลุ้มก็ยิ่งกินFยิ่งกินก็ยิ่งเมา

ร่างกายก็ปวดร้าวE7 โรคร้ายก็คุกคามAm


* เช้าวันหนึ่งF มีคนพบศพ ขี้เมานอนตายG

อยู่ที่ใต้สะพานลอยAm

( ซ้ำ * ) Till End

icon artist คาราบาว

ลุงขี้เมา คอร์ด

คอร์ด ลุงขี้เมา

เปลี่ยนคีย์คอร์ด ลุงขี้เมา

คอร์ด ลุงขี้เมา ง่ายๆ

อุทาหรณ์ ของคนรุ่นเก่า มีชายชรา เป็นคนขี้เมา งานการไม่ทํา แกกินแต่เหล้า กินตั้งแต่เช้า ทุกวี่วัน เหตุ การณ์ผันแปรให้แบมือขอทาน ร่อนเร่พเนจร แหล่งที่คนพลุกพล่าน ร่างกายซูบโซ ผิวตัวดํากร้าน ตัวสั่นสะท้าน เพราะพิษสุราเรื้อรัง เมื่อครั้งยังหนุ่ม แกเคยทํานา มุ่งเอาหลังสู้ฟ้า ปลูกข้าวให้คนกิน หนี้สินล้นตัว เพราะมัวแต่ทํานา ไม่เคยเรียนรู้วิชา ที่นาก็หลุดลอย มา เป็นจับกังที่แบกหามวันยังคํ่า เหน็ดเหนื่อยแทบตาย ได้แต่ค่าแรงตํ่าตํ่า แกเป็นคนจน ที่เสียเปรียบเป็นประจํา กลํ้ากลืนความชอกชํ้า ถ้าไม่ทําก็อดกิน ในยาม จะกินไม่เคยเต็มอิ่ม ในยามจะนอน ไม่เคยเต็มตื่น หลับลงคราวใด ฝันร้ายทุกคืน สร้างความขมขื่น จนจิตใจอ่อนแอ ยามเจ็บไข้ ร่างกายสั่นสะท้าน เพราะต้องใช้แรงงาน ยิ่งกว่าใช้แรงวัว คนทุกคน ต้องทํางานเหมือนควาย แต่หนี้สินยังมากมาย เกิดเป็นควายดีกว่าคน หมดสิ้นปัญญา ของชาวนาบ้านนอก ร่อนเร่เข้ามา เป็นจับกังในบางกอก สูญสิ้นราคา พอแก่ชราหัวหงอก หาทางออกสุดท้าย ด้วยสุราเมรัย กิน เหล้าเข้าไป ยิ่งเลวร้ายซํ้าเก่า หาเงินมาได้ ก็เอาไปกินเหล้า มันกลุ้มก็ยิ่งกิน ยิ่งกินก็ยิ่งเมา ร่างกายก็ปวดร้าว โรคร้ายก็คุกคาม เช้าวันหนึ่ง มีคนพบศพ ขี้เมานอนตาย อยู่ที่ใต้สะพานลอย ซ้ำ