คอร์ด มือปืน พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

Intro : Dm|F|Gm|BbC (2 Times)

ฟางเส้นสุดDmท้าย ตอนตะFวันบ่ายคล้อยลงมา

Gmนายสั่งให้ลงมือฆ่าBbเด็กตาดำCๆ ศรัทธาสDmลาย

ความเป็นตFายไล่เรียงเป็นฉากGmจากเริ่มถึงนี้ยิ่งนาน

เหนี่ยวBbไกปืน เหยียบศพข้Cาม ไปคว้าDmเอาเงิน

ข้ามความFจนที่ฉันหนีหน้า Gmปากกัดตีนถีบเรื่อยมา

ตีBbรันฟันแทงแกร่งกCล้า หนุ่มกDmระทง

ไม่เคยFลี้หนีใจผู้ใดGmแรงมา เราก็แรงไป

กัดแBbก่งแย่งชิงก้อนเCงิน จนพบDmกับนาย

ผู้มากหFลายด้วยบารมีเงินGmยิ่งใหญ่คับเมือง

ทุกคนต้องBbก้มหัวมือกุมCต่ำ

* ฝากตัวรับDmใช้นาย เป่าหัวผู้ขวางทางเFดินนาย

ส่งไปสู่คGmวามตาย ชื่อเBbสียงของCฉันเลื่องDmลือ

ศพแรกDmผ่านไป ศพสองศพสามค่อยFๆผ่านไป

หลงผิดคิดภาคGmภูมิใจ ก่อนเBbดินมาCถึงวันDmนี้

Instru : Dm|F|Gm|Bb C (2 Times) C|Dm|F|Gm|Bb C

เด็กโชคDmร้าย เขาเห็นนFายซื้อขายกัญชา

Gmนายมองแล้วส่งสายตา ฉันผBbวาใจตกลงCตีน

ไปตDmายเสียเถิด หันFปืนเข้าหาหัวนายGmเหนี่ยวไก

แล้วฉันโล่งใจ ได้กลิ่นBbไอของความดีงCาม

* ฝากตัวรับDmใช้นาย เป่าหัวผู้ขวางทางเFดินนาย

ส่งไปสู่คGmวามตาย ชื่อเBbสียงของCฉันเลื่องDmลือ

ศพแรกDmผ่านไป ศพสองศพสามค่อยFๆผ่านไป

หลงผิดคิดภาคGmภูมิใจ ก่อนเBbดินมาCถึงวันDmนี้

Bbนี่คือครั้งหนึ่งCที่ภูมิใจ ว่าฉันยังเป็นมDmนุษย์

Bbหัวใจลอยล่องCไปแสนไกล ขอตกตายด้วยDmมือตัวเอง

Outro : Dm|F|Gm|Bb C (2 Times)

พงษ์สิทธิ์ คำภีร์

มือปืน คอร์ด

คอร์ด มือปืน

เปลี่ยนคีย์คอร์ด มือปืน

คอร์ด มือปืน ง่ายๆ

ฟางเส้นสุดท้าย ตอนตะวันบ่ายคล้อยลงมา นายสั่งให้ลงมือฆ่าเด็กตาดำๆ ศรัทธาสลาย ความเป็นตายไล่เรียงเป็นฉากจากเริ่มถึงนี้ยิ่งนาน เหนี่ยวไกปืน เหยียบศพข้าม ไปคว้าเอาเงิน ข้ามความจนที่ฉันหนีหน้า ปากกัดตีนถีบเรื่อยมา ตีรันฟันแทงแกร่งกล้า หนุ่มกระทง ไม่เคยลี้หนีใจผู้ใดแรงมา เราก็แรงไป กัดแก่งแย่งชิงก้อนเงิน จนพบกับนาย ผู้มากหลายด้วยบารมีเงินยิ่งใหญ่คับเมือง ทุกคนต้องก้มหัวมือกุมต่ำ ฝากตัวรับใช้นาย เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย ส่งไปสู่ความตาย ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ ศพแรกผ่านไป ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป หลงผิดคิดภาคภูมิใจ ก่อนเดินมาถึงวันนี้ เด็กโชคร้าย เขาเห็นนายซื้อขายกัญชา นายมองแล้วส่งสายตา ฉันผวาใจตกลงตีน ไปตายเสียเถิด หันปืนเข้าหาหัวนายเหนี่ยวไก แล้วฉันโล่งใจ ได้กลิ่นไอของความดีงาม ฝากตัวรับใช้นาย เป่าหัวผู้ขวางทางเดินนาย ส่งไปสู่ความตาย ชื่อเสียงของฉันเลื่องลือ ศพแรกผ่านไป ศพสองศพสามค่อยๆผ่านไป หลงผิดคิดภาคภูมิใจ ก่อนเดินมาถึงวันนี้ นี่คือครั้งหนึ่งที่ภูมิใจ ว่าฉันยังเป็นมนุษย์ หัวใจลอยล่องไปแสนไกล ขอตกตายด้วยมือตัวเอง