309 A
INTRO : Am|Em|F|G
ใครCเล่าเจ็บ ใครEmเล่าแพ้
ก็ใครAmบ้าง ล้มตายEm
ผืนดินAmถิ่นนี้ เป็นผืนEmสุดท้าย
ที่เราFพักกาย อาศัยG
ผืนCสุดท้าย ที่ปลายEmด้ามขวาน
ให้หลานAmลูกเราพักกายEm
เสียงปืนAmระงม ผู้คนEmล้มตาย
ดอกใบดFาหลาร่วงโรยG
ถิ่นนี้ยัAmงมี ยินเสียEmงกอรี
นี่ไง Fแหละถิ่นG ด้ามขวานC
บัดนี้มัAmนกลาย ไปเป็นEmตำนาน
เพราะด้ามขวานFมันมีแต่เสียงปืนG
เสียงปืนเหม็ดCลมหายใจสิ้นAm
เลือดหลั่งรินF ชโลมกายาG
พุทธและมุสCลิมผู้กล้า Am
เราต่างมีบิFดาเดียวกัน G
เรียน ป.หนึ่งC หรือเรียนปอเนาะAm
เราต่างคนFต่างมีที่มา G
หยุดเสียงปืนCด้วยใจศรัทธาAm
หยุดน้ำตาFด้วยเสียงกอรี G
ผู้ทุกข์ทนCสิบหมื่นแสนล้านAm
ยังต้องการFยินเสียงกอรี G
ให้ดาหลาCหลบมาอีกที Am
เสียงกอรี..F Gให้หลบมาC
INSTRU : Am|Em|F|G
F|G|C G/B Am
F|G|G
ถิ่นนี้ยัAmงมี ยินเสียEmงกอรี
นี่ไง Fแหละถิ่นG ด้ามขวานC
บัดนี้มัAmนกลาย ไปเป็นEmตำนาน
เพราะด้ามขวานFมันมีแต่เสียงปืนG
เสียงปืนเหม็ดCลมหายใจสิ้นAm
เลือดหลั่งรินF ชโลมกายาG
พุทธและมุสCลิมผู้กล้า Am
เราต่างมีบิFดาเดียวกัน G
เรียน ป.หนึ่งC หรือเรียนปอเนาะAm
เราต่างคนFต่างมีที่มา G
หยุดเสียงปืนCด้วยใจศรัทธาAm
หยุดน้ำตาFด้วยเสียงกอรี G
ผู้ทุกข์ทนCสิบหมื่นแสนล้านAm
ยังต้องการFยินเสียงกอรี G
ให้ดาหลาCหลบมาอีกที Am
เสียงกอรี..F Gให้หลบมาC
F Fmให้หลบมาC..
ธีรเดช ทองอภิชาติ
- จากใจเด็กแว้น
- แกงหราง
- แม่เฒ่าเห้อ
- สาวพังงา ฟ้าภูเก็ต
- ฉันยังจำไม่ลืม
- หม้ายแล้ว
- พ่อเฒ่า
- วิถีเด็กใต้
- แฉ
- เสียวสันหลัง
- ขึ้นหวัน
- สับสน
- ขาขึ้น (กายหน้าผากกันแล้วเด้)
- ความหวัง
- คนขี้เท็จ
- ทางเดินชีวิต
- นักโทษชาย
- เฉียง
- ไอ้บ่าวนั้น
- ผู้หญิงเจ้าชู้
- มิสเตอร์หลอน
- ไอ้สันขวาน
- คืนสองเข็ม
- ไอ้เกลอ
- ไอ้ลูกเป-รด (ยกมือขึ้น)
- แกงหราง
- ทำเถ้า
- ฮิสทีเรีย
- นางพญา
- ไอ้น้องบ่าว
- เลิกได้ทุกอย่างเพื่อเธอ
- ความเป็นจริง
- เพื่อเธอ
- รักน้องจังหู้
- เธอเคยได้ลองแล้วไหม
- โอ้ มายก๊อด
- ทำเป็นหรอย
- สถานีความคิดถึง
- อย่ามาบูลลี่
- ผ่าน
- เสียงกอรีถิ่นดาหลา
- อาชีพเสือก
- ไอ้หมูเขี้ยวตัน
- สร้างรักสร้างฝัน
- นักเลงนอนหรางอันธพาลนอนโลง
- รักแท้หรือแค่เมียน้อย
- เปลี่ยนเเปลง(เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว)
เสียงกอรีถิ่นดาหลา คอร์ด
คอร์ด เสียงกอรีถิ่นดาหลา
เปลี่ยนคีย์คอร์ด เสียงกอรีถิ่นดาหลา
คอร์ด เสียงกอรีถิ่นดาหลา ง่ายๆ
ใคร เล่าเจ็บ ใคร เล่าแพ้ ก็ใคร บ้าง ล้มตาย ผืนดิน ถิ่นนี้ เป็นผืน สุดท้าย ที่เรา พักกาย อาศัย ผืน สุดท้าย ที่ปลาย ด้ามขวาน ให้หลาน ลูกเราพักกาย เสียงปืน ระงม ผู้คน ล้มตาย ดอกใบด าหลาร่วงโรย ถิ่นนี้ยั งมี ยินเสีย งกอรี นี่ไง แหละถิ่น ด้ามขวาน บัดนี้มั นกลาย ไปเป็น ตำนาน เพราะด้ามขวาน มันมีแต่เสียงปืน เสียงปืนเหม็ด ลมหายใจสิ้น เลือดหลั่งริน ชโลมกายา พุทธและมุส ลิมผู้กล้า เราต่างมีบิ ดาเดียวกัน เรียน ป.หนึ่ง หรือเรียนปอเนาะ เราต่างคน ต่างมีที่มา หยุดเสียงปืน ด้วยใจศรัทธา หยุดน้ำตา ด้วยเสียงกอรี ผู้ทุกข์ทน สิบหมื่นแสนล้าน ยังต้องการ ยินเสียงกอรี ให้ดาหลา หลบมาอีกที เสียงกอรี.. ให้หลบมา ถิ่นนี้ยั งมี ยินเสีย งกอรี นี่ไง แหละถิ่น ด้ามขวาน บัดนี้มั นกลาย ไปเป็น ตำนาน เพราะด้ามขวาน มันมีแต่เสียงปืน เสียงปืนเหม็ด ลมหายใจสิ้น เลือดหลั่งริน ชโลมกายา พุทธและมุส ลิมผู้กล้า เราต่างมีบิ ดาเดียวกัน เรียน ป.หนึ่ง หรือเรียนปอเนาะ เราต่างคน ต่างมีที่มา หยุดเสียงปืน ด้วยใจศรัทธา หยุดน้ำตา ด้วยเสียงกอรี ผู้ทุกข์ทน สิบหมื่นแสนล้าน ยังต้องการ ยินเสียงกอรี ให้ดาหลา หลบมาอีกที เสียงกอรี.. ให้หลบมา ให้หลบมา ..